روز بين الملّی زن

کار بکن که از نظر مالی رو پای خودت باشی. تحصيلات داشته باش، بخون و تلاش کن که کودن نباشی. به ظاهرت برس که زيبايی و زنانگيت رو حفظ کنی. قوی باش که نه تنها برای خودت بلکه برا مردت و بچه هات پشتگاه باشی. به کارت برس، به خونه ات برس، به خانواده ات برس! سعی کن همه جا خودت رو ثابت کنی، پشتگاه باشی، نمونه باشی.

اين بحث های برابری با مرد همه اش حرفه. به عنوان يه زن بايد بهتر از مردها باشی که به رسميت شناخته بشی!

يکی يه دفعه ازم پرسيد:"نظرت چيه؟ خونه داری يا career ؟" گفتم :"جفتش!" ابروهاشو انداخت بالا. آره. جفتش کار حضرت فيله! نه..نه.. جفتش کار يه زنه!

من با عروسک بازی و نازنازی بار اومدم... مثل خيلی ديگه از دخترها تو جامعه مون. الان فکر ميکنم چرا بهم ياد ندادن چی به سرم ميياد؟ چرا ياد نگرفتم قوی ترين باشم؟ چرا بابام زد تو گوشم که 16 سالگی بنا بر تصميم مستقل خودم با دوست پسرم رفتم جشن تولّد يکی؟ چرا مامانم بهم آشپزی و خونه داری ياد نداد؟ چرا کتک خوردم که با پسرهای دوستهای خانوادگيمون شرط بندی کرده بودم و تو زمستون با مايو پريدم تو استخر؟ چرا تحسين نشدم که تو دهن پسرها بزنم، که بهشون نشون بدم؟ چرا تمام تلاش مامان و بابام اين بود که من يه lady باشم؟ که چی بشه؟ آخه مگه تو اين جامعه ميشه با lady بودن نون در اورد يا زمين تميز کرد، يا سوپ پخت وقتی مرد نازنازيت مريض ميشه، يا حسابداری کرد؟!

من عروسک خوشگلی بودم! يه عروسک مامانی با موهای خرگوشی که وقتی بابام از سر کار ميياد بوسش کنم، که بيشتر و بيشتر بهش حس محافظم-بودن رو بدم. مامانم هيچوقت بهم پشت پرده رو نشون نداد! يادم نداد که چه محافظی برا همه مونه. زن بودن رو خودم بايد ياد ميگرفتم!

آره! زن بودن کار سختيه! دنيا رو ما داريم با دستهای ظريف نا مرئيمون می چرخونيم! روزمون مبارک! :)