برگه ها داستان زندگيمو به يادم ميارن

گاهی يه برگه يه جا تو کتابی، دفتری پيدا ميکنم و ميخونمش و نميدونم کی و به چه مناسبت نوشتم. خونم پر از اينجور نوشته هاست که هر از گاهی پيدا ميشن و هر از گاهی نه.

بعد ميخونيش و تعجّب می کنی و از خودت می پرسی "واقعاً؟". به اين ميگن سفر به گذشته. بعد قضاوت ميکنی.

من با اين برگه ها رشد کردم. اگه اين برگه ها نبودن اين نمی شدم.

چرا تو بلاگم مينويسم؟ چون جزوی از منه. چون هرچه کردم، هر فکری که داشتم و هرچه ديدم منو شکل داده.

به همه شون افتخار ميکنم. به تمام افکارم، به لحظه لحظه ی زندگيم افتخار ميکنم. به اونی که الان هستم افتخار ميکنم.